تفاوت تندر پلاس با تندر ۹۰ .رنو تندر ۹۰ پلاس محصولی از شرکت ایران خودرو است که به عنوان مدلی فیس
لیفت شده از تندر ۹۰ به بازار عرضه شد. در ادامه به معرفی، بررسی و تفاوت‌های این خودرو با تندر ۹۰ نگاهی خواهیم داشت.
رنو تندر ۹۰ تحت پروژه‌ای به نام L90 در سال ۱۳۸۶ و پس از سال‌ها مذاکره با شرکت فرانسوی روی خط تولید
پارس خودرو و ایران خودرو قرار گرفت. تندر را باید از معدود محصولات خودروسازان داخلی دانست که از استانداردهای جهانی پیروی کرده و همه مشخصات یک خودروی اقتصادی و کاربردی را به همراه دارد.
طراحی ظاهری تندر ۹۰ از همان ابتدا منتقدان زیادی داشت ولی این خودرو توانست پس از مدتی جای پای خود
را در بازار مستحکم کرده و موقعیتی برای خود دست و پا کند که تا به امروز پابرجا مانده است.
رنو تندر ۹۰ با وجود همه شایستگی‌هایش، رنگ و بوی قدیمی به خود گرفته و وقت آن رسیده بود که نسل جدید
این خودرو یا نسخه فیس لیفت آن به بازار عرضه شود. از آن‌جایی که خودروسازان داخلی علاقه‌ای به خودروهای
جدید ندارند، راه دوم را انتخاب کرده و نسخه فیس لیفت سال ۲۰۰۸ داچیا لوگان را تحت عنوان تندر ۹۰ پلاس را
به بازار ایران عرضه کردند.
این خودرو از سال ۱۳۹۶ روی خط تولید ایران خودرو قرار گرفته و در بازار حضور دارد. در ادامه نگاهی به تندر ۹۰ پلاس و تفاوت‌های آن با تندر ۹۰ معمولی خواهیم داشت.
طراحی ظاهری، قدمی رو به جلو اما ناکافی
تفاوت تندر پلاس با تندر ۹۰ .طراحی رنو تندر کمتر کسی را مجذوب خود می‌کند و طراحی ظاهری این خودرو چنگی به دل نمی‌زند. با این وجود در طراحی ظاهری تندر ۹۰ پلاس سعی شده تا مقداری گرد پیری از روی چهره
این خودرو زدوده شود.
در بخش جلویی باید به جلو پنجره متفاوت اشاره کرد، جایی که جلو پنجره دو تکه تندر ۹۰ جای خود را به یک
جلو پنجره یک تکه عریض با یک نوار کرومی در بالا داده است. این جلو پنجره جدید نه تنها بهتر و زیباتر از قبل
است بلکه نوار کرومی روی آن مقداری حال و هوای لوکس را نیز به تندر ۹۰ اقتصادی بخشیده است.
سپر جلو نیز کاملا متفاوت بوده و مه‌شکن‌های گرد تندر حالا درون قابی مشکی رنگ به شکل ورودی هوا جای
گرفته‌اند. چراغ‌ها با اینکه تغییری نکرده‌اند اما دارای لنز شفا هستند.
در نمای جانبی تفاوت‌ها بین دو خودرو کمتر اما همچنان محسوس هستند. در این بخش باید به آینه‌های جانبی جدید همرنگ بدنه و زه روی درها همرنگ بدنه اشاره کرد. تندر ۹۰ در سمت مقابل دارای آینه‌های مشکی رنگ تخم مرغی بوده و زه‌های روی درهای آن مشکی رنگ هستند. اگر شرکت سازنده رینگ‌های جدیدی نیز روی تندر ۹۰ پلاس قرار می‌داد بسیار بهتر می‌شد.\
بیشترین تغییرات در قسمت عقب خودرو اعمال شده‌اند؛ جایی که شاهد چراغ‌ها، صندوق عقب و سپر عقب جدید هستیم. چراغ‌ها با اینکه فرم عمودی تندر ۹۰ را دارند، اما در مدل پلاس چیدمان داخلی آن‌ها متفاوت است
و در ضمن با لبه برآمده صندوق عقب که حالتی اسپویلر مانند دارد نیز هماهنگ هستند. یک نوار کرومی دیگر هم در پایین درب صندوق عقب نصب شده که در لوکس‌تر دیده شدن خودرو موثر است.
طراحی داخلی
با نشستن در کابین تندر ۹۰ پلاس شاید در ابتدا متوجه تغییرات در کابین نشوید، اما با کمی دقت در خواهید یافت
که کابین این خودرو دقیقا با رنو ساندرو یکسان است. طراحی کلی کابین از همان اصول تندر ۹۰ پیروی می‌کند
اما داشبورد و رودری‌ها از ظاهری متفاوت برخوردار هستند که از تندر ۹۰ بهتر است. روکش پارچه‌ای
صندلی‌ها نیز کیفیت مناسبی دارد و از کیفیت کلی کابین نیز با توجه به سگمنت خودرو و اینکه رقبایی بسیار بی‌کیفیت نظیر دنا و آریو دارد نمی‌توان ایرادی گرفت.
کابین تندر ۹۰ جادار و راحت است و در ردیف عقب حتی ۳ سرنشین نیز به راحتی جای گرفته و مشکلی از نظر فضای سر و پا نخواهند داشت. یکی دیگر از نکات مثبت کابین تندر ۹۰ پلاس را باید پشت آمپرهای این خودرو
دانست که با زمینه سفید ظاهری جذاب‌تر از آمپرهای تندر ۹۰ معمولی را به نمایش می‌گذارند.
مقایسه فنی تندر ۹۰ و تندر ۹۰ پلاس
رنو تندر ۹۰ پلاس در بخش فنی هیچ تفاوتی با تندر ۹۰ ندارد. این خودرو از موتور K4M رنو استفاده می‌کند که یک نمونه تنفس طبیعی ۴ سیلندر با حجم ۱.۶ لیتر است. قدرت این موتور ۱۰۵ اسب بخار و گشتاور آن ۱۴۰ نیوتن‌متر است. چنین مشخصاتی در میان خودروهای امروزی اصلا قابل توجه نیست، اما تندر راندمانی بالاتر از
رقبایی مثل پژو ۴۰۵ و پارس را به نمایش می‌گذارد و در ضمن موتور آن استهلاک بسیار پایینی دارد.
نقطه ضعف اصلی این خودرو گیربکس ۴ دنده خودکار آن است که قدیمی بوده و اصلا شتاب مناسبی را به نمایش
نمی‌گذارد؛ البته نسخه‌های دارای گیربکس دستی شتاب بسیار خوبی دارند.
رنو تندر ۹۰ پلاس از نظر قابلیت‌های حرکتی در خط مستقیم توانایی مناسبی دارد و می‌تواند نیازهای شهری را
پوشش دهد اما در پیچ‌ها باید احتیاط کرد و خیلی به خودرو فشار نیاورد. با توجه به اقتصادی بودن تندر ۹۰ پلاس
این خودرو مصرف سوخت کمی معادل ۸.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر را به نمایش می‌گذارد.
از نظر سواری، هندلینگ و سایر توانایی‌های حرکتی نیز هیچ تفاوتی بین تندر ۹۰ پلاس و تندر ۹۰ معمولی
احساس نمی‌شود.
جمع‌بندی نهایی
تندر ۹۰ پلاس با اینکه جز در ظاهر تفاوت دیگری با تندر ۹۰ ندارد، اما می‌توان آن را به‌واسطه همین ظاهر،
خودرو عامه‌پسندتری به‌نظر می‌رسد و می‌تواند در جذب مخاطب موفق‌تر عمل کند. این خودرو در مقایسه با رقبای خود ایمنی، کیفیت ساخت و هزینه نگهداری پایینی دارد. از ایرادات آن نیز باید به گیربکس کند، مصرف شهری
بالا در مدل اتوماتیک و همچنان ظاهری قدیمی‌تر و امکانات کمتر در مقایسه با رقبای چینی اشاره کرد.
